Met de kunstclub naar De Bilt. Jits Bakker

Jits  Bakker -   De Kooi  -  De Bilt

Marjo   had  een  paar  weken  geleden  een  uitnodiging  gestuurd.  Heel  enthousiast  schreef  ze  daarin  over  een  bezoek  aan  het  atelier  De Kooi  in  De Bilt.

Ik  heb  direct  de website  opgezocht.Wat  een  beelden!  Ik  werd  steeds meer  benieuwd  naar  de andere  werken   van  de kunstenaar.     

Vrijdagmorgen   ging  ik  met de auto  naar  De Bilt.   Met  de  grote  auto  is het  prima  te doen.  Marjo  had  me  het reizen  met  openbaar  vervoer  afgeraden.  Daar  had  ze  gelijk in.   De weg vanaf  het  restaurant   De Poort,  naar   het atelier ,   zou  lopend  niet  mogelijk  zijn .

Ik  vond  in  De Bilt  vrij  snel  een  parkeerplaats  in  de  Dorpsstraat.  Het leek  een    parkeerplaats  ,  zonder blauwe  strepen.  Dus  geen  gedoe  met  een  parkeerkaart.   Op  naar  het  restaurant.  Ria  kwam  vrij   vroeg  aan.  Samen  met  Jeannette.  Gezellig!  Nu  kon  ik  een  strategisch  ,  redelijk  goede  plek  vinden  aan  tafel.

Wat  een sfeer...  Altijd  weer  geniet  ik  van  de  spontaniteit van  iedereen.  Er wordt  geen  blad  voor  de mond  genomen.  Samen  met  Jeannette,  Joke  en  Ria  zat  ik  prima.  Dat is  in  iedere  ruimte  altijd even  puzzelen.   Het eten  was  uitstekend.    Te  veel!   We namen   alcohol vrije  wijn. Feestelijk  om  te zien.  Beetje  "  limonade"    en  toch  redelijk     goed.  Na het eten    heb ik een  doggy  bag   gevraagd.  Nou.....   niks   doggy,   gewoon  goed  voor  thuis.   

   We  zochten  het atelier  op.   Ik  heb delen  van  De Bilt  gezien...... smalle straten.   Rijen  woningen  werden  gerenoveerd .  Heel  krappe  straten. Soms  ineens  doodlopend.    Tenslotte .......  De Holle  Bilt..... .bij  de    Grontmij  ,  nu  Sweco,   kon ik  parkeren.   Achteraf  gezien  had  ik  beter   vlakbij  het  atelier  in  het  bos  kunnen  staan.  Maar of  dat  mocht?  Dat was  niet duidelijk.     

   We waren  gearriveerd.   De zoon    van  de kunstenaar  ,  Tibo,  ontving  ons  hartelijk.  De toegangsweg  was  al mooi.   De hoed  van  zijn  vader  hing  buiten op een  ezel.  Op tafel  lagen  tubes  verf  en  meerdere  kwasten. 

 We  kregen  koffie  en  thee  van  een   gastvrouw/  vrijwilliger.  Wilma  van  der  Veen.  Ze  bleek  op De Werkplaats  gewerkt  te hebben  als docent  Frans. 

 Christine  had  daar  op school  gezeten  als  leerling.  Dilia  evenzo.       Tibo  had  een  powerpoint  presentatie  gemaakt  over  het   leven  /  werk  van  zijn   vader.  Heel  boeiend  om  te  zien.  Er kwam  ook  een reis  naar   o.a.   Malaga  in voor.  Schitterende  landschappen!     

   Onze  gastvrouw vertelde  buiten   over de  oorsprong  van  de beelden .  Van  sommige  beelden  stonden nu  afgietsels  in de tuin.  Het  patineren   was  een   heel  werk.  Het  gebruik  van  gevaarlijke  stoffen  werd  niet  zo  belangrijk  gevonden.  Dat  heeft natuurlijk wel  gevolgen  gehad.   

    Kunstenaar  Jits  Bakker   heeft al  vroeg  zijn  vader verloren.  De Duitsers  hebben  hem  omgebracht.  Moeder  en  kinderen  hadden  niets .    Jits  moest  heel  jong  aan  het werk.  Hij  heeft  de LTS    gevolgd.  Naderhand  De Grafische  school.  Veel  jaren  later  de  Kunstacademie.  Tegelijkertijd   moest er  overdag gewerkt worden.     Jits  Bakker  heeft  pas  na  jaren met   marmer  uit  Carrara     kunnen  werken.  In   de tuin  stond  her  en  der  een  beeld.   Ik  kon  niet  makkelijk  een  foto  maken.   De  rieten  mat   en   schuttingen  waren  soms detonerend  .    Als  een  beeld voor  een  heg  stond  ,  was  het  maken  van  foto's  goed   mogelijk.    Meerdere  beelden  verwezen  naar  mythologische  verhalen.   Daar weet  ik  te weinig  van.  Wel boeiend  om  te horen.     Imme  Dros heeft   verhalen  uit de  mythologie  geschreven  voor   pubers   .  Dat boek  ga ik   thuis  weer eens  herlezen.   

Fragment  van  bovenstaand  kunstwerk

  We kregen  het  koud    en  kouder.   Marjo  had  ons  goed voorbereid.  Iedereen  had  dikke jassen,  mutsen ,  handschoenen   en    shawls meegenomen.   De kou   zat  inmiddels    "  in  mijn  botten."        Maar  het was  zeer de moeite waard  om  alle  beelden  te kunnen   bewonderen.           

   Er stond  ook  glaswerk  in  de tuin.   Jits  Bakker  schijnt  ook  voor  het  Anthonius  ziekenhuis  werk  gemaakt  te hebben.   Dan  dwalen  mijn  gedachten  direct  naar  mojn  zusje     Judith.  Wat  zijn  we daar  vaak  samen  geweest.  Vol  hoop en   ook   veel    verdriet. 

Binnen was ook nog een  deel  met   kleine  werken  .  Zeer de moeite waard  om  te zien.       

    Het werd  tijd  om  naar  huis  te gaan.   Ik  moest  nog  even  naar  toilet.  Een  belevenis.   Zware  balken  als plafond.  Een    matte,   plavuizen  vloer.    Een  zwart  fonteintje  . Een  kraan  met  alleen  koud  water .  Het was  er wel  schoon. 

   Op naar  de auto.    De kachel  op  24°.  De weg  was  vol.  Gelukkig  geen  files.  Heerlijk naar  de radio  geluisterd.  Het laatste stuk  vanaf  Schaijk  naar  Grave  is  altijd  zeer slecht  verlicht.    Lastig  om  de witte  strepen  goed te kunnen  zien.  Om  17.45  uur  was  ik  weer thuis.  Gezond  en  wel.  Het was  een  onvergetelijke  dag.