Oud 2023 en Nieuw 2024 met Fenny en Theo
1 januari 2024 - Peize, Nederland
Op naar Peize.....
Tassen ingepakt.
Cadeaus mee voor Fenny en Theo.
Een auto vol gerechten.
Achteraf gezien te veel .
We hebben jarenlang , samen met Henk en Gerda de jaarwisseling gevierd.
Albert en ik stonden altijd urenlang in de keuken.
Albert bakte bergen appelflappen voor de buren en voor het grote gezelschap bij Henk en Gerda.
Ik maakte altijd gehaktbrood met saus, salades en liters warme wijn.
Die reflex zat er nog in.
We gingen rijden.
Het weer viel mee.
Na ruim 2 en een 1/2 uur kwamen we aan.
Herinneringen aan vorige ontmoetingen kwamen terug.
Het is altijd goed!
De hal was prachtig versierd.
Ik heb dan direct de neiging om mijn fototoestel te pakken.
Die sfeer.....
Schoonheid.
En dan waren we nog niet eens binnen in de woonkamer.
Theo was net klaar met bakken.
Grote schalen met oliebollen en appelflappen stonden klaar.
Hij had zijn rode schort nog aan.
Op het fornuis stond een heerlijk gerecht.
Coq au vin.
Dat kende ik nog van ons allereerste bezoek.
Overheerlijk!
Fenny had een houten plank beeldig belegd met sla blaadjes en velerlei kleine gerechten.
Prikkertjes mèt een sterretje.
Alles is altijd mooi en lekker.
We begonnen aan de avond.
Alsof we elkaar gisteren hadden gezien.
En dat is altijd zo .
Het eten was overheerlijk.
Zo samen met z'n vieren....
Kaarsjes aan.
Geknal buiten.
Fenny trok iets uit een lade.
Twee leipo's....
Na het eten deden we een spel.
Kletspot.
Wat er al niet uit voortkomt.....
De vragen leiden tot grote openheid.
Nadenkmomenten, denkrimpels......
Hilarische en ook eerlijke antwoorden.
Meegenieten van elkaars reacties.
Wat een sfeer........
De tv ging pas aan vlak voor 24.00 uur.
Aftelmoment.
Theo knalde precies op tijd de champagnefles open.
Kon niet beter.
Fenny, Theo en Albert gingen naar buiten.
Ik bleef uit veiligheid binnen.
Mijn linkeroor wilde ik sparen.
Niets kunnen horen lijkt me heel lastig.
Dus ......ik behield mijn " halve" linkeroor.
Het ging erop los.
Ook in een dorp kunnen ze goed fikken , knallen en stoken.
Na een een tijdje kwam iedereen weer binnen.
Tv aan.
We genoten van oude muziek.
Herinnering aan onze jeugd.
Om 3.30 gingen Albert en ik naar onze logeerzolder.
Knus onder de wolkjes.
Ik kroop op een speciale manier in bed.
Een slangenmens van 75 jaar.
Albert sliep al .
Ik daarna ook .
Fenny en Theo ruimden van alles op.
We konden - mochten niet meehelpen.
Zij bleven wakker tot 4.30 uur.
De volgende dag heerlijk uitgeslapen.
Het huis is stil.
De omgeving evenzo.
Echt fijn .
Na het uitgebreide ontbijt gingen we wandelen.
Overal veel plassen.
Een beetje gespetter onderweg.
Later meer.
Tijd om naar huis te gaan.
Heerlijk.
Fenny had liters soep gemaakt.
Zo lekker!
Albert en ik maakten de visschotel klaar.
De dressing van het gehaktbrood paste er prima bij.
Stokbrood.
Tenslotte kwam er alweer een verrassing op tafel.
Clafoutis.
Doet onmiddellijk aan Frankrijk vakanties denken.
Echt leuk!
Fenny moet uren in de keuken hebben gestaan.
Wat een feestelijk eten.
Na het dîner gingen we toch weer spelen.
De vragen van Kletspot boden weer veel leuke, grappige en mooie momenten.
Naar bed.
Albert sliep zo.
Ik heb 1001 hazenslaapjes gedaan.
Uitgerust werden we wakker.
Albert bleef een slaap- gezicht houden.
Tassen pakken.
Van alles uit de koelkast mee.
Toch nog iets vergeten.
Volgens Fenny .....expres.
Volgens mij .....per ongeluk.
Afscheid....
Wat zijn we intens gelukkig met Fenny en Theo.
Alles gaat vanzelf.
Op naar Assen.
Naar het museum in het centrum.
De expositie over Vincent van Gogh was klein .
Er hingen tevens werken van tijdgenoten.
En de klapper was......
Een digitale weergave van veel schilderijen van Vincent van Gogh.
Het effect was hetzelfde als bij Fabrique Lumière in Amsterdam.
Schitterend!
De belangstelling was groot.
Veel jonge ouders met hun kinderen.
Mensen in een rolstoel, geholpen door familie en veel ouderen.
Bakje koffie in het restaurant.
Prachtige vormgeving.
Veel glas , gebouwd aan de buitenmuur.
Een kleurrijke en mooie ruimte.
Naar huis.
Twee uur flink opletten.
Helemaal warm en rijk door alle indrukken kwamen we weer thuis.